Δημοτική Ενότητα Μαλεσίνας

Η Μαλεσίνα βρίσκεται στη νοτιοανατολική άκρη του νομού Φθιώτιδας, στο 125ο χλμ. της εθνικής οδού Αθηνών–Λαμίας. Είναι χτισμένη στο κέντρο περίπου της τριγωνικής χερσονήσου Αετολίμνης πάνω σε οροπέδιο, που το υψόμετρό του δεν ξεπερνάει τα 260 μέτρα. Ο ορίζοντάς της είναι ανοιχτός προς την ανατολή, το βορρά και τη δύση, αλλά προς το νότο οριοθετείται από το λόφο του Αϊτολιμιού, που την κορυφογραμμή του καλύπτουν λιγοστές ακόμα δεκάδες ακροβολισμένα πεύκα. Η πόλη περιβάλλεται από ελαιώνες, αμπέλια και αγρούς.

Η Μαλεσίνα διαθέτει καλομελετημένο ρυμοτομικό σχέδιο πόλεως, με τέλεια δομικά τετράγωνα, δρόμους ευθείς από τη μια άκρη ως την άλλη, πλατείες, με κεντρική τη σφύζουσα από ζωή πλατεία του Αγ. Κωνσταντίνου, σε δεσπόζουσα θέση της οποίας βρίσκεται η ομώνυμη εκκλησία. Ολόγυρα υπάρχουν καταστήματα, τράπεζες, φαρμακεία κ.ά. Η νοικοκυρεμένη όψη της και η αισθητική της είναι διάχυτη στα έργα και στις πράξεις των Μαλεσιναίων. Ξεπροβάλλει από τα ανοιχτά παράθυρα των οικιών, τα στολισμένα με τις περίφημες δαντέλες της Μαλεσίνας. Διαφαίνεται στη συμπεριφορά των ντόπιων, οι οποίοι με ευγένεια, περηφάνια και πνεύμα ανοιχτό αγκαλιάζουν τους επισκέπτες τους δείχνοντας προθυμία να μοιραστούν την ομορφιά του τόπου τους.

Σκάλα Αταλάντης

Δίπλα στην εθνική οδό, σε απόσταση 6 χλμ. από την Αταλάντη, βρίσκεται ο πανέμορφος, παραθαλάσσιος οικισμός Σκάλα Αταλάντης, που αποτελεί γνωστό παραθεριστικό κέντρο εδώ και δεκαετίες. Η νωχελική ατμόσφαιρα, η απλότητα του τοπίου σε συνδυασμό με το χαμόγελο και τη φιλόξενη διάθεση των ντόπιων ταξιδεύειτους επισκέπτες σε άλλες εποχές, όπου οι διακοπές είχαν προορισμό την καρδιά.Μπροστά στον οικισμό με την ικανοποιητική τουριστική υποδομή απλώνεται ο κόλπος της Αταλάντης με το καταπράσινο Αταλαντονήσι δεξιά και τα δίδυμα νησάκια Αγ.Νικόλαος και Πρασονήσι.

 Παραλία Σκάλα

 Η παραλία της Σκάλας έχει φιλοξενήσει στην αγκαλιά της χιλιάδες λουόμενους. Είναι στρωμένη με ψιλή, ξανθή άμμο κατάλληλη για την κατασκευή κάστρων και για απόλυτη χαλάρωση. Βραβευμένη για μια ακόμη χρονιά με γαλάζια σημαία για την καθαρότητα των νερών και της ακτής της. Θεωρείται κατάλληλη για παιδιά καθώς τα νερά της δεν βαθαίνουν απότομα. Είναι εξοπλισμένη με ομπρέλες, ντους και ναυαγοσωστικό παρατηρητήριο. Κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν κούνιες, τσουλήθρες, εγκαταστάσεις για beach volley και ποδόσφαιρο. Οι λάτρεις των θαλάσσιων σπορ θα βρουν στη Σκάλα τον κατάλληλο εξοπλισμό για τις θαλασσινές τους περιπέτειες.Στις παρυφές της φύονται φοίνικες και αλμυρίκια. Ο περιβάλλων χώρος είναι στρωμένος με γκαζόν και προσφέρεται για κολατσιό και για μεσημεριανή ανάπαυλα.Ακριβώς στο κέντρο της, μέσα στην άμμο, υπάρχει ένα μικρό, παραθαλάσσιο καφέ για άμεση πρόσβαση σε ροφήματα, αναψυκτικά, κοκτέιλ κ.ά. Δίπλα στον παραλιακό δρόμο υπάρχουν στη σειρά πολλές γραφικές ψαροταβέρνες, με όμορφες σκιερές αυλές, όπου μπορείτε να απολαύσετε τα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά του Οπούντιου κόλπου. Στον παραλιακό δρόμο υπάρχουν ακόμη ψησταριές, καφέ, ενοικιαζόμενα δωμάτια, μίνι μάρκετ.Στην είσοδο του οικισμού βρίσκεται το λιμάνι της Σκάλας, που δύναται να φιλοξενήσει μεγάλα και μικρά σκάφη. Εκεί δένουν και τα πολύχρωμα ψαροκάικα των ντόπιων ψαράδων, από τους οποίους μπορείτε να προμηθευτείτε ψάρια τις πρωινές ώρες. Για θαλασσινές διαδρομές και εξερευνήσεις των γειτονικών νησιών, της Εύβοιας και των Σποράδων, διατίθενται προς ενοικίαση ιστιοπλοϊκά σκάφη.Ο επίπεδος παραλιακός δρόμος συνεχίζει δεξιά του λιμανιού και φθάνει μέχρι την παραλία Παλιομάγαζα και τον υγροβιότοπο της Σκάλας.Πρόκειται για μια διαδρομή που αξίζει να την περπατήσετε ή να την ακολουθήσετε με ποδήλατο πριν χαράξει ή μόλις βασιλέψει ο ήλιος. Η ησυχία και η φυσική ομορφιά του τοπίου θα σας χαρίσουν στιγμές ηρεμίας και θετικής ενέργειας. Οι δεινοί ποδηλάτες μπορούν, με ορμητήριο τη Σκάλα, να χαράξουν πορεία για το λιμάνι της Αρκίτσας. Η διαδρομή είναι βατή, χωρίς ανηφόρες και επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις.Μεγάλη γιορτή οργανώνεται στη Σκάλα ανήμερα της Αναλήψεως, στη διάρκεια της οποίας γίνεται περιφορά της εικόνας. Ακολουθεί πανηγύρι με ζωντανή μουσική και χορό.

Παρουσίαση Αταλάντης

Η καρδιά του Δήμου Λοκρών χτυπάει στην όμορφη Αταλάντη, το “Καλλίαρον πεδίον” με ιστορία βαθιά ριζωμένη στο παρελθόν. Η θέση της ταυτίζεται με τον Οπούντα, την αρχαία πρωτεύουσα των Λοκρών. Η μυθολογία την εμφανίζει ως ηρωίδα πιο γρήγορη στο τρέξιμο από όλους τους θνητούς. Πρόκειται για έναν τόπο φιλόξενο με καθαρή, φωτεινή ατμόσφαιρα, με εξαιρετικό μικροκλίμα σμιλεμένο από τη θαλασσινή αύρα και τους δροσερούς αέρηδες των παρακείμενων βουνών, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα, γη εύφορη, με ατελείωτους καρπερούς ελαιώνες, πουφθάνουν μέχρι το επίνειο της, τη Σκάλα Αταλάντης.
Η σύγχρονη κωμόπολη της Αταλάντης με τους 6.127 κατοίκους (απογραφή 2001) είναι η έδρα του Δήμου Λοκρών και αποτελεί σημαντικό εμπορικό, γεωργοκτηνοτροφικό και βιομηχανικό κέντρο. Διαθέτει Δικαστήριο, Κέντρο Υγείας, Αρχαιολογικό Μουσείο και είναι έδρα πολλών δημοσίων υπηρεσιών.

Περιήγηση

Τα σπίτια στα ψηλότερα σημεία είναι σχεδόν κρεμασμένα στο βουνό, απ’ όπου αγναντεύουν πανοραμικά τον Οπούντιο Κόλπο και τις καμπύλες κορυφογραμμές του βουνού στο Αταλαντονήσι, τον υγροβιότοπο με τους αρχοντικούς ερωδιούς στα Παλιομάγαζα και πέρα μακριά τις επιβλητικές
οροσειρές της Εύβοιας. Διαβαίνοντας τα δαιδαλώδη δρομάκια της, που γειτνιάζουν με γραφικές αυλές, βλέπουμε σύγχρονες κατοικίες αλλά και πολύχρωμα σπιτάκια παραμυθένια του παλιού καλού καιρού. Διώροφα με ορθογώνια ψηλά παράθυρα, με μικρά κομμάτια τζαμιών πλαισιωμένα
από ξύλο, με λιλιπούτεια μπαλκονάκια, άλλοτε σιδερένια άλλοτε από μπετό, που συγκρατούν στην αγκαλιά τους λουλουδιασμένες γλάστρες.Ο διαβάτης συναντά αναπαλαιωμένα νεοκλασικά κτίρια, χτισμένα σύμφωνα με το ρυθμό του λαϊκού νεοκλασικισμού του 19ου αιώνα, με τους κίονες και τα περίτεχνα τελειώματα. Αυτά μαρτυρούν τον βίο και την πολιτεία των παλιών ιδιοκτητών τους, την οικονομική και πολιτιστική ζωή της ευρύτερης περιοχής

Μέχρι το μεσημέρι έντονη κίνηση παρουσιάζει η κεντρική οδός Εθνικής Αντιστάσεως. Παρατεταγμένα στη σειρά υπάρχουν εμπορικά καταστήματα, καφενεία με τραπεζάκια έξω στα φαρδιά πεζοδρόμια, απ’ όπου διέρχονται οι πάντες: μαθητές, αγρότες, νοικοκυρές. Αξίζει να δοκιμάσετε τα νοστιμότατα σουβλάκια της Αταλάντης, καθώς και το ρυζόγαλο που φτιάχνεται στα ζαχαροπλαστεία της. Για ανάπαυλα και “χάζι”στην καθημερινή ζωή των “Αταλαντιναίων” μπορείτε να σταθμεύσετε στην κεντρική πλατεία της Αταλάντης. Εκεί βρίσκεται η πολύ όμορφη πέτρινη εκκλησία των Αγ. Θεοδώρων, το Δημαρχείο και η γραφική πιάτσα των ράθυμων ταξί. Τις περασμένες δεκαετίες σε αυτόν το δρόμο έκαναν περίπατο (βόλτα) οι νέοι και οι νέες της περιοχής. Σήμερα αυτό γίνεται μόνο τις αργίες, τις εθνικές εορτές και κατά τη διάρκεια του ετήσιου παζαριού. Όλα και όλοι δένουν σε αυτόν τον τόπο κάτω από το καθαρό φως του ήλιου, που ασημίζει τις φυλλωσιές των ελαιώνων, φωτίζει την ευγένεια και την απλότητα των ντόπιων που είναι σαν από πάντα πρόθυμοι να σε κατατοπίσουν για τον τόπο τους, αλλά και για το λάδι τους, καθώς και για την εξαιρετικής ποιότητας βρώσιμη ελιά κονσερβοελιά Αταλάντης.

Ιστορία Ανατολικής Λοκρίδας

Η Ανατολική Λοκρίδα συνέπιπτε κατά την αρχαιότητα με τη λωρίδα γης που εκτεινόταν από τις Θερμοπύλες έως τη Λάρυμνα και οριζόταν Δ-ΝΔ από τους ορεινούς σχηματισμούς του Καλλίδρομου, της Κνημίδας και του Χλωμού. Συνόρευε προς Δ με την κοιλάδα του Σπερχειού, τους Μαλιείς και τους Οιταίους, προς Ν-ΝΔ με τους Φωκείς και προς Ν-ΝΑ με τους Βοιωτούς.
Κατά τον Όμηρο η Λοκρίδα βρίσκεται απέναντι από την Εύβοια. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, από τις ομηρικές πόλεις μόνον ο Κύνος μπορεί να ταυτιστεί με κάποια βεβαιότητα με το ύψωμα Πύργος, που βρίσκεται στην παραλία των Λιβανατών.Η γεωγραφική θέση των Ανατολικών Λοκρών επάνω στο σημαντικότερο έως σήμερα οδικό άξονα που συνδέει το βόρειο με το νότιο τμήμα της ελληνικής χερσονήσου, ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας, υπήρξε καθοριστική για τις ιστορικές τύχες της γενικά. Το όνομα Λοκρίς προέρχεται από τη λέξη Λοκρός, της οποίας η προέλευση δεν είναι γνωστή με σιγουριά. Κατά μια άποψη προέρχεται από τη λέξη “λεκρός” που σημαίνει φύτρα κεράτου και κατ’ επέκταση αφορά στους τοξότες με τόξα καμωμένα από ελαφίσια κέρατα, είναι δε γνωστό ότι οι Λοκροί χαρακτηρίζονται στην αρχαία ελληνική γραμματεία ως “τοξότες”. Λοκρός ονομαζόταν και ο επώνυμος ήρωας και γενάρχης των Λοκρών, γιος του Φύσκου, αδερφός του Ίωνα, εγγονός του Δευκαλίωνα και πατέρας του Οπούντα, επώνυμου ήρωα της κυριότερης πόλης της Ανατολικής Λοκρίδας.

Οι πρώτοι κάτοικοι της Λοκρίδας ήταν πιθανόν Αιολείς. Από τον Όμηρο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι Λοκροί ήταν μεταξύ των πρώτων φύλων, αν όχι οι πρώτοι, που ονομάστηκαν Έλληνες. Οι Ανατολικοί Λοκροί χαρακτηρίζονται και με τα επίθετα Οπούντιοι, Επικνημίδιοι και Υποκνημίδιοι.
Ο όρος Οπούντιοι αναφέρεται από τους παλαιότερους αρχαίους συγγραφείς.Σύμφωνα με τον Όμηρο οι Ανατολικοί Λοκροί έλαβαν μέρος στην εκστρατεία εναντίον της Τροίας με πλοία και πολεμιστές υπό την αρχηγία του Αίαντα. Η συμμετοχή τους στον Τρωικό πόλεμο υποδεικνύει ότι οι κάτοικοι της περιοχής ήταν κοινωνοί του μυκηναϊκού πολιτισμού και είχαν υιοθετήσει τις ανάλογες πολιτικές και κοινωνικές δομές. Τα αντίστοιχα ευρήματα των ανασκαφών επιβεβαιώνουν την παραπάνω άποψη. Ησύνδεση εξάλλου της Λοκρίδας με τους πανάρχαιους μύθους που έχουν σχέση με την Κοσμογονία, όπως π.Χ. του Ιαπετού, της Πρωτογένειας,του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, βεβαιώνουν για την κατοίκηση της περιοχής από τις απώτατες αρχές της ελληνικής προϊστορίας, γεγονός που στηρίζεται και από τα αρχαιολογικά ευρήματα.

Ταυτότητα/Γεωγραφική Θέση/Κλίμα

Ο Δήμος Λοκρών βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Φθιώτιδας και εντάσσεται
στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Στερεάς Ελλάδας. Συστάθηκε με το πρόγραμμα Καλλικράτης
από την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αταλάντης, Δαφνουσίων, Οπουντίων και
Μαλεσίνας. Η έκταση του νέου δήμου είναι 614,7 τ.χλμ. και ο πληθυσμός του 24.611
κάτοικοι, σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Έδρα του δήμου είναι η Αταλάντη.
Ο Δήμος Λοκρών συνορεύει με τους δήμους Αγ. Κωνσταντίνου – Μώλου, Αμφίκλειας –
Ελάτειας, Ορχομενού και κατά μήκος της ανατολικής πλευράς του βρέχεται από τη θάλασσα
του Ευβοϊκού.



Στα βορειοδυτικά της Λοκρίδας υψώνεται το όρος Καλλίδρομο και προέκταση αυτού προς το νότο αποτελεί το όρος Χλωμός (1.081 μ.). Η αυξημένη πυκνότητα και η συνεχής διακύμανση των βουνών διαμελίζουν έντονα το τοπίο και σχηματίζουν πεδιάδες με επιμήκη μορφή. Κυριότερη πεδινή έκταση είναι αυτή της Αταλάντης, που απλώνεται από τους πρόποδες του Χλωμού μέχρι τη θάλασσα της Αρκίτσας.
Στο έδαφός της υπάρχει αξιόλογος ορυκτός πλούτος και συγκεκριμμένα βωξίτες στην περιοχή της Αταλάντης, σιδηρονικέλιο στη Λάρυμνα και λιγνίτης στο Γουλέμι.
Στις πλαγιές των βουνών της περιοχής φύονται κυρίως δάση πεύκης, καθώς και διάφορα αείφυλλα πλατύφυλλα είδη, μεταξύ των οποίων προέχουν τα πουρνάρια, οι αριές, οι αγριελιές, τα ρείκια, οι κουμαριές, τα φυλλύκια, οι λαδανιές, τα σχοίνα, τα παλιούρια και τα σπάρτα.
Οι κλιματικές συνθήκες και το έδαφος ευνοούν την καλλιέργεια της ελιάς, του αμπελιού και όλων των δημητριακών καρπών (σιτάρι, σίκαλη, βρώμη). Επίσης υπάρχει αφθονία οπωροκηπευτικών. Η κτηνοτροφία είναι ανεπτυγμένη στις ορεινές περιοχές. Η ύπαρξη των παραπάνω αγαθών καθιστά ευχάριστη τη διαβίωση ντόπιων και επισκεπτών.

Η διακύμανση του γεωγραφικού ανάγλυφου της περιοχής και η διαβροχή της
ανατολικής πλευράς της από θάλασσα διαμορφώνουν στο χώρο μια ποικιλία
κλιματικών παραλλαγών. Το κλίμα εμφανίζει τα χαρακτηριστικά του μεσογειακού
τύπου: βροχές κατά το χειμώνα, την άνοιξη και το φθινόπωρο, ξηρασία με υψηλές
θερμοκρασίες και σημαντική ηλιοφάνεια κατά το θέρος.